Podstawową zaletą stosowania kotłów stałopalnych (zwanych potocznie jako „piece co”) jest ich tania eksploatacja oraz stosunkowo wysoka sprawność (do 92% w przypadku kotłów z dwustopniowym procesem spalania). Ich minusem jest spadek sprawności w miarę zanieczyszczania się wewnętrznych elementów.

Najczęściej wykorzystywaną w procesach spalania biomasą są odpady naturalnego drewna lub produkty przemysłu rolnego, takie jak:

• ścinki, trociny, wióry, 
• pyły, zrębki, brykiety, 
• pelet 
• ziarna, słomy, łodygi, pestki

Biomasa jest powszechnie dostępna, łatwa do pozyskania i obróbki. Kotły na biomasę są oszczędne i ekologiczne a dzięki posiadaniu zaawansowanej automatyki ich eksploatacja nie nastręcza zbyt wielu problemów.

Poszczególne rodzaje kotłów różnią się między sobą:

• rodzajem spalanego paliwa: w kotłach jednopaliwowych możemy spalać tylko określony rodzaj paliwa np. pelet, w kotłach wielopaliwowych możemy spalać różne paliwa
• sposobem regulacji procesu spalania i podawania paliwa – w bardziej zaawansowanych technologicznie piecach oba procesy sterowane są elektronicznie, a ich układ regulacji zaopatrzony jest w sondę lambda
• rodzajem podajnika: ślimakowy, tłokowy, szufladowy
• wielkością zasobnika: od mniejszych, w których jednorazowy zasyp paliwa wystarcza na dwa-trzy dni do zasobników ustawianych w oddzielnych pomieszczeniach, w których zapas biomasy może wystarczyć nawet na kilka miesięcy.