Instalacja zimnej i ciepłej wody użytkowej to zamknięte, oddzielne układy rur, którymi dostarczana jest woda do poszczególnych punktów odbioru w budynku.
Instalacje te mogą być wykonane z:
- rur plastikowych PE (polietylenowych), PP (polipropylenowych) łączonych metodą zgrzewania polifuzyjnego lub elektrooporowego
- rur miedzianych łączonych metodą lutowania bądź zaciskania
- rur plastikowych PEX łączonych metodą zaciskania
- rur plastikowych PB (polibutylenowych) łączonych metodą wcisku i skręcania
Rury możemy układać dwoma sposobami:
- trójnikowym (tradycyjnym), w którym używamy szeregu kształtek – kolan, trójników, mijanek
- rozdzielaczowym (bez używania kolan i trójników) gdzie elastyczna rura prowadzona jest najkrótszym odcinkiem od rozdzielacza do punktu poboru wody
Jeśli urządzenie do podgrzewania wody znajduje się w kotłowni oddalonej od punktów poboru ciepłej wody należy zainstalować system cyrkulacji. Jest to dodatkowy układ rur, w których ciepła woda krąży nawet wtedy gdy nie ma jej poboru (obieg wymusza pompa cyrkulacyjna). Układ ten można tak zaprogramować, aby pracował tylko w określonych porach dnia.
Rury, którymi przepływa ciepła woda należy izolować, tak aby na drodze jej przepływu następowały jak najmniejsze straty ciepła. Izolowanie rur można wykonać na dwa sposoby:
- poprzez nałożenie na rurę specjalnej izolacji piankowej
- poprzez wycięcie nożem termicznym w styropianie będącym podłożem pod wylewkę kanałów, w których rury będą prowadzone.
Warto pamiętać, iż woda o temperaturze 25-50 st C jest idealnym środowiskiem dla rozwoju groźnych dla zdrowia i życia człowieka bakterii Legionella Pneumophilia. Aby zapobiec jej rozwojowi należy przynajmniej raz w miesiącu podnieść temperaturę wody w instalacji do 70-80 st C na okres minimum 5 minut (jest to tzw. przegrzew – w nowoczesnych urządzeniach grzewczych funkcja ta włącza się samoistnie). Dzięki temu zabiegowi pozbędziemy się z instalacji groźnych bakterii, które giną w temperaturze powyżej 60 st C.
