System VRF to system, w którym następuje ciągła zmiana ilości czynnika chłodniczego w nim krążącego. Zmiana ta zachodzi dzięki pracy zaworu rozprężnego, który reguluje ilość czynnika trafiającego do parownika oraz dzięki pracy sprężarek inwertorowych. 

Podstawowymi elementami instalacji VRF są elementy występujące w standardowych układach klimatyzacji typu split - jednostki wewnętrzne, agregat wyposażony w sprężarki inwertorowe, które odpowiadają za dostosowanie ilości czynnika chłodniczego w całym układzie do potrzeb instalacji. 

Zasadniczą różnicę systemów VRF i układów typu split (multisplit) stanowi sposób połączenia jednostek wewnętrznych z agregatem. W systemach VRF wykorzystywany jest system trójnikowy – para rur (zasilanie/powrót) wychodząca z agregatu oraz specjalne trójniki, na których następuje rozgałęzienie instalacji na poszczególne  jednostki wewnętrzne. 

Systemy VRF charakteryzuje duża elastyczność zarówno w budowie jak i w działaniu. Do systemu kilku jednostek zewnętrznych można podłączyć kilkadziesiąt jednostek wewnętrznych co pozwala na klimatyzowanie wielu pomieszczeń jednego budynku przy pomocy jednego spójnego układu sterowanego centralnie. 

Olbrzymią zaletą tych instalacji jest ich możliwa maksymalna długość (w zależności od producenta do około 1000 metrów).

Jednostki zewnętrzne układów VRF są bardziej skomplikowane od agregatów typu split bądź multisplit z uwagi na większą funkcjonalność oraz wyższy stopień zaawansowania technologicznego usprawniający pracę systemu. Jednostki wewnętrzne tego systemu posiadają swój zawór rozprężny dzięki pracy którego możliwe jest dostosowanie ilości czynnika chłodniczego do aktualnych potrzeb w danym pomieszczeniu. Niewątpliwą zaletą tych systemów jest możliwość pracy w niskich temperaturach (do około -20 st. C) – pozwala to na efektywne wykorzystanie systemu w okresie zimowym.

Do głównych zalet  tych systemów można zaliczyć:

• możliwość łączenia jednostek zewnętrznych w baterie
• możliwość budowania rozległych systemów (długość orurowania do 1000 m)
• możliwość instalowania takich układów w wysokich budynkach (różnica wysokości pomiędzy agregatem a jednostką wewnętrzna może wynosić około 100 m)
• możliwość pracy modułowej (w przypadku zainstalowania baterii jednostek zewnętrznych): samoczynne przełączanie co pewien czas które umożliwia przedłużenia żywotności instalacji
• szeroki zakres pracy agregatów w temperaturach zewnętrznych (grzanie od -20 do +16 st C, chłodzenie od -5 do +40 st C)
• mała masa jednostek zewnętrznych (możliwość ustawiania baterii agregatów na stropach)
• możliwość wykonywania instalacji etapami – możliwość uruchomienia części zaprojektowanych jednostek wewnętrznych w jednym roku i dokończenie reszty instalacji wewnętrznej w roku następnym.